Stanisław Bieńkowski (oficer)

Wojsko i służby mundurowe

Stanisław Bieńkowski, urodzony w Suwałkach 17 listopada 1889 roku, to postać o nieprzeciętnym dorobku jako polski wojskowy i grafik. Swoje umiejętności artystyczne połączył z pasją do służby wojskowej, stając się osobą, która wniosła istotny wkład w obie dziedziny. Zmarł 23 grudnia 1943 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie ślad w historii Polski.

Życiorys

Stanisław Bieńkowski był synem Sylwestra i Kornelii z Zawadzkich. Po ukończeniu czteroletnich studiów na Politechnice w Karlsruhe, rozpoczął swoją służbę wojskową. Od sierpnia 1914 roku do 1917 roku służył w Legionach Polskich, a od 1918 roku awansował na stopień kapitana w Wojsku Polskim. W roku 1930 przeszedł w stan spoczynku, a następnie objął stanowisko kierownika referatu ilustracji w Wojskowym Instytucie Naukowo-Oświatowym.

Bieńkowski był także ilustratorem książek. Jego prace pojawiły się w publikacji autorstwa Stanisława Łozy pt. Ordery i odznaczenia krajowe i zagraniczne. Co wiedzieć o nich należy, która została wydana w 1926 roku, oraz w książce Umundurowanie wojska, marynarki wojennej i przysposobienia wojskowego w Polsce autorstwa mjr. Mieczysława Pęczkowskiego, opublikowanej w 1936 roku.

W trakcie II wojny światowej Bieńkowski angażował się w ruch oporu. Niestety, w nocy z 8 na 9 grudnia 1943 roku, został zatrzymany i osadzony w obozie na Pawiaku. Jego życie tragicznie zakończyło się 23 grudnia 1943 roku, kiedy to został rozstrzelany w egzekucji publicznej na rogu ulic Górczewskiej i Płockiej.

Ordery i Odznaczenia

Stanisław Bieńkowski, jako uznany oficer, zdobył wiele odznaczeń i medali za swoje zasługi.

  • Krzyż Walecznych,
  • Medal Niepodległości (21 kwietnia 1937),
  • Srebrny Krzyż Zasługi,
  • Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921,
  • Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości.

Oceń: Stanisław Bieńkowski (oficer)

★★★★★
Średnia ocena:4.81 Liczba ocen:5