Leon Pachucki

Wojsko i służby mundurowe

Leon Pachucki, urodzony 11 kwietnia 1872 roku w Suwałkach, zapisał się w historii jako jeden z ważnych dowódców Wojska Polskiego.

Jego życie zakończyło się 10 października 1932 roku w Łodzi. Pachucki zasłynął jako generał brygady, a także jako kawaler Orderu Virtuti Militari, co jest jednym z najwyższych odznaczeń wojskowych w Polsce.

Życiorys

Leon Pachucki przyszedł na świat 11 kwietnia 1872 roku w Suwałkach, które wówczas były stolicą guberni suwalskiej. Pochodził z rodziny Antoniego i Stefanii Borms. Jego edukacja miała miejsce w Gimnazjum Męskim zlokalizowanym w rodzinnym mieście.

W wieku siedemnastu lat, tj. w 1889 roku, postanowił wstąpić do Armii Imperium Rosyjskiego. W tym czasie został przydzielony do 18 pułku strzelców, który stacjonował właśnie w Suwałkach. W 1892 roku ukończył Wileńską Szkołę Junkrów Piechoty w Wilnie, co otworzyło przed nim nowe horyzonty zawodowe.

W ciągu swojej kariery wojskowej miał zaszczyt brać udział w dwóch znaczących konfliktach: wojnie rosyjsko-chińskiej (1900–1901) oraz wojnie rosyjsko-japońskiej (1904–1905).

Na przełomie lat 1917-1918, 26 marca 1918 roku, objął dowództwo nad 3 pułkiem strzelców polskich, który później przekształcił się w 45 pułk piechoty Strzelców Kresowych. Następnie pełnił funkcję dowódcy X Brygady Piechoty. 1 maja 1920 roku został zatwierdzony na stanowisku generała podporucznika, co miało miejsce w gronie oficerów z byłej Armii generała Hallera. 20 maja 1920 roku dołączył do Wojska Polskiego, przyjmując stopień pułkownika na mocy wcześniejszych zasług.

Kolejnym krokiem w jego karierze wojskowej było wyznaczenie go na dowódcę XXV Brygady Piechoty 8 sierpnia 1920 roku. Od marca do maja 1921 roku był uczestnikiem kursu dla wyższych dowódców. 26 września 1921 roku powierzono mu funkcję zastępcy dowódcy Okręgu Generalnego „Łódź”, a po reorganizacji tegoż Okręgu, 15 listopada 1921 roku, objął analogiczne stanowisko w Okręgu Korpusu Nr IV w Łodzi.

3 maja 1922 roku został potwierdzony w stopniu generała dywizji, z przynależnością do korpusu generałów, przedstawiając 50. lokatę. Z dniem 1 lutego 1924 roku minister spraw wojskowych, generał dywizji Kazimierz Sosnkowski, powołał go na członka Oficerskiego Trybunału Orzekającego. Z dniem 15 kwietnia 1925 roku został mianowany na stanowisko zastępcy dowódcy Okręgu Korpusu Nr IX z siedzibą w Brześciu. Jednak w październiku 1926 roku jego pozycja została zlikwidowana.

W marcu 1927 roku minister spraw wojskowych, marszałek Polski Józef Piłsudski, zezwolił mu na dwumiesięczny urlop, z zachowaniem uposażenia. Z dniem 30 kwietnia 1927 roku został przeniesiony w stan spoczynku przez Prezydenta RP, Ignacego Mościckiego. Podjął życie cywilne, zamieszkując w Łodzi przy ulicy Zagajnikowej 36a.

Leon Pachucki zmarł 10 października 1932 roku w Łodzi. Został pochowany na Starym Cmentarzu w Łodzi.

W życiu osobistym był żonaty z Cezarią z Misiewiczów, z którą doczekał się trojga dzieci: Janiny (ur. 1899), Heleny (ur. 1903) i Witolda (ur. 1907).

Ordery i odznaczenia

Leon Pachucki, wybitny żołnierz, otrzymał szereg odznaczeń, które świadczą o jego zasługach i bohaterstwie w trudnych czasach. Oto lista przyznanych mu wyróżnień:

  • Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 2043 – przyznany 13 kwietnia 1921,
  • Krzyż Walecznych – przyznany czterokrotnie, nr 55126, w zamian za wstążkę biało-amarantową,
  • Medal Niepodległości – data nadania 17 września 1932, honorujący „pracę w dziele odzyskania niepodległości”,
  • Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921,
  • Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości,
  • Krzyż Oficerski Legii Honorowej – data przyznania 27 sierpnia 1923,
  • Medal Zwycięstwa – nadany w 1921,
  • Medal Pamiątkowy Wielkiej Wojny – także z 1921,
  • Order Świętego Włodzimierza 4 stopnia z mieczami i kokardą,
  • Order Świętej Anny 2 stopnia z mieczami i kokardą,
  • Order Świętego Stanisława 2 stopnia,
  • Order Świętej Anny 3 stopnia z mieczami i kokardą,
  • Order Świętego Stanisława 3 stopnia z mieczami i kokardą,
  • Medal pamiątkowy 300-lecia Domu Romanowych,
  • Srebrny Medal za Kampanię Chińską,
  • Brązowy Medal Pamiątkowy Wojny Rosyjsko-Japońskiej.

Przypisy

  1. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 23.01.2022 r.]
  2. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 08.02.1933 r., s. 36.
  3. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 05.02.1927 r., s. 37, 44.
  4. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 24.01.1924 r., s. 33.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 29.05.1920 r., s. 380.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 29.05.1920 r., s. 386.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 24 z 01.08.1922 r., s. 578.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 34 z 08.09.1920 r., s. 807.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 34 z 27.08.1921 r., s. 1328.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 23.04.1921 r., s. 811.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 46 z 24.04.1925 r., s. 219.
  12. Dąbrowski 1928 r., s. 7.
  13. Encyklopedia Wojskowa 1937 r., s. 216.
  14. Kolekcja ↓, s. 4.
  15. Kolekcja ↓, s. 23.
  16. Kryska-Karski i Żurakowski 1991 r., s. 141.
  17. Jarno 2001 r., s. 31, 98, 99, 119.
  18. Lista starszeństwa 1922 r., s. 15.
  19. Rocznik Oficerski 1923 r., s. 89, 121.
  20. Rocznik Oficerski 1923 r., s. 89.
  21. Rocznik Oficerski 1923 r., s. 1144, 1247.
  22. Zniesienie stanowiska zastępcy dowódcy OK IX zostało ogłoszone w Dodatku Tajnym do Dziennika Rozkazów MSWojsk. Nr 7/26.

Oceń: Leon Pachucki

★★★★★
Średnia ocena:4.54 Liczba ocen:15