Michał Milewski

---

Życiorys

Michał Piotr Milewski przyszedł na świat 5 grudnia 1875 roku w Suwałkach, ówczesnej stolicy guberni suwalskiej, w rodzinie Kazimierza oraz Józefy z Brzozowskich. W trakcie I wojny światowej pełnił rolę oficera w armii rosyjskiej.

Na mocy reskryptu Rady Regencyjnej z dnia 31 października 1918 roku, jako pułkownik armii rosyjskiej, został włączony do Wojska Polskiego, z zachowaniem swojego dotychczasowego stopnia. W czasie powstania wielkopolskiego objął dowodzenie frontem zachodnim. Dnia 23 maja 1919 roku, na wniosek głównodowodzącego Sił Zbrojnych Polskich w byłym zaborze pruskim, Komisariat Naczelnej Rady Ludowej dekretem nr 55 nadał mu tytuł pułkownika w piechocie z nieokreślonym wówczas starszeństwem.

11 czerwca 1919 roku Michał Milewski został powołany na inspektora piechoty w 1 Dywizji Strzelców Wielkopolskich. Już 23 czerwca tego samego roku, na skutek rekomendacji generała piechoty Józefa Dowbor-Muśnickiego, otrzymał dekret nr 169, w którym ustalono jego nominację na generała podporucznika, również ze starszeństwem do ustalenia. W dniu 1 sierpnia 1919 roku objął dowództwo nad I Brygadą Strzelców Wielkopolskich, która po połączeniu Wojska Wielkopolskiego z armią krajową zmieniła nazwę na XXVII Brygadę Piechoty, z którą walczył w czasie konfliktu z bolszewikami.

Na podstawie dekretu Naczelnego Wodza, którego datą był 22 maja 1920 roku, został potwierdzony w stopniu pułkownika z dniem 1 kwietnia 1920 roku, w piechocie, wśród oficerów pochodzących z Korpusów Wschodnich oraz byłej armii rosyjskiej. Dnia 4 czerwca 1920 roku Minister Spraw Wojskowych, generał porucznik Józef Leśniewski, w rozkazie L. 1145.V, pozwolił mu korzystać tytularnie ze stopnia generała podporucznika.

25 września 1921 roku objął stanowisko komendanta Obozu Warownego „Poznań”, a jego zastępcą został pułkownik Wacław Krupowicz, również były oficer rosyjski. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu generała brygady, o starszeństwie od 1 czerwca 1919 roku, zajmując 67. lokatę w korpusie generałów. Na mocy decyzji Ministra Spraw Wojskowych, dnia 15 września 1924 roku, generał dywizji Władysław Sikorski zwolnił go z funkcji komendanta Obozu Warownego „Poznań” i pozostawił go do swojej dyspozycji.

Później Michał Milewski pełnił także funkcję komendanta Obozu Warownego „Brześć”, a następnie znajdował się w dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr IX. 14 stycznia 1926 roku został mianowany komendantem miasta Brześć nad Bugiem przez Ministra Spraw Wojskowych, generała broni Lucjana Żeligowskiego.

Dnia 17 listopada 1926 roku Minister Spraw Wojskowych, marszałek Polski Józef Piłsudski, powołał go do grona członków Oficerskiego Trybunału Orzekającego. Michał Milewski przeszedł w stan spoczynku z dniem 31 maja 1927 roku. W późniejszych latach życia osiedlił się w Kielcach.

Po zakończeniu kariery wojskowej, Michał Milewski zmarł i został pochowany na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (kw. 16B, rząd II, grób 14-15).

Ordery i odznaczenia

Michał Milewski został odznaczony szeregiem prestiżowych nagród wojskowych za swoje zasługi i bohaterstwo podczas służby. Wśród jego odznaczeń znajdują się:

• Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari Nr 1074 (1921),
• Krzyż Niepodległości,
• Krzyż Walecznych,
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921.

---

Oceń: Michał Milewski

---