Kazimierz Juliusz Białaszewicz to postać, która na trwałe wpisała się w historię polskiej biologii. Urodził się 12 kwietnia 1882 roku w Suwałkach, a swoje życie zakończył 19 stycznia 1943 roku w Warszawie. Jego osiągnięcia w dziedzinie nauki pozostają inspiracją dla wielu współczesnych badaczy.
Białaszewicz był osobą o niezwykłej pasji i zaangażowaniu w badania biologiczne, co przyczyniło się do rozwoju tej dziedziny w Polsce.
Życiorys
Kazimierz Białaszewicz, wybitny naukowiec, rozpoczął swoją edukację od studiowania nauk przyrodniczych. W latach 1901-1905 uczęszczał na Uniwersytet Warszawski, gdzie zgłębiał tajniki zoologii. Następnie, w latach 1905-1908, kontynuował naukę z zakresu embriologii na Uniwersytecie Jagiellońskim. Swój rozgłos zdobył również dzięki studiom biochemicznym, które odbył w Budapeszcie.
Wyniki jego pracy naukowej są imponujące. W okresie od 1910 do 1913 roku prowadził badania w Katedrze Zoologii na Uniwersytecie w Saratowie. Później, od 1919 do 1943 roku, pełnił funkcję kierownika Zakładu Fizjologii w Instytucie Biologii Doświadczalnej Towarzystwa Naukowego Warszawskiego. Oprócz tego, w latach 1913-1916 był wykładowcą fizjologii i biologii na Wydziale Przyrodniczym Towarzystwa Kursów Naukowych w Warszawie, a w latach 1914-1915 również sekretarzem wydziału.
W 1919 roku Białaszewicz współorganizował Instytut Biologii Doświadczalnej TNW oraz Wolną Wszechnicę Polską w Warszawie. Jego talent i osiągnięcia zostały docenione, gdy w 1920 roku uzyskał tytuł profesora zwyczajnego oraz objął kierownictwo Katedry Fizjologii Zwierząt na Uniwersytecie Warszawskim. W czasie II wojny światowej wykładał na Tajnym Uniwersytecie Warszawskim, co świadczyło o jego oddaniu dla edukacji i nauki.
W 1915 roku został członkiem rzeczywistym TNW, a w 1929 rokiem członkiem zwyczajnym. Jego zaangażowanie w działalność naukową i akademicką było widoczne, gdy w 1920 roku przyjęto go w poczet członków korespondencyjnych Polskiej Akademii Umiejętności, a w 1923 roku stał się członkiem czynnym. W latach 1932-1939 reprezentował tę organizację na Conseil perfectionnement de l’Institut Francais de Varsovie.
W trakcie swojej kariery naukowej Białaszewicz zajmował się przede wszystkim fizjologią kręgowców, ze szczególnym uwzględnieniem fizjologii rozwoju i przewodu pokarmowego. Interesowała go również biochemia porównawcza oraz fizjologia pracy. Jego dorobek naukowy obejmuje około 40 prac, które przyczyniły się do rozwoju tych dziedzin.
Po zakończeniu swojej działalności naukowej Kazimierz Białaszewicz spoczął na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, w kwaterze 196, rząd 2, miejsce 24.
Wybrane publikacje naukowe
Wśród ważnych prac Kazimierza Białaszewicza, które miały znaczący wpływ na rozwój nauki, znajduje się wiele badań i szczegółowych analiz. Oto niektóre z jego kluczowych publikacji:
- Z badań nad wzrostem zarodków płazów (1909),
- O budowie komórek parzawkowych u stułbi (1914),
- Wpływ zapłodnienia na oddychanie jaj (1915),
- Z badań porównawczych nad ogólną przemianą materii i energii (1919),
- Własności fizyczne i chemiczne materii żywej (1924),
- Przyczynek do znajomości składu mineralnego krwi u zwierząt morskich (1932),
- Przemiany chemiczne w organizmie żywym (1948).
Te publikacje nie tylko przyczyniły się do wzbogacenia wiedzy w dziedzinie biologii, ale również otworzyły nowe kierunki badań naukowych.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Jana Płaska | Małgorzata Sobiesiak | Hersz Wasser | Stanisław Prosiński | Romuald Minkiewicz | Wiesław Fałtynowicz | Artur Urbanowicz | Władysław Oszkinis | Kazimiera Grottowa | Aleksander Osipowicz | Artur Bartoszewicz | Romuald Tylenda | Irena Jegliczka | Markus Zamenhof | Zygmunt Gąsiorowski | Robert M. RynkowskiOceń: Kazimierz Białaszewicz