Władysław Oszkinis

---

Życie i osiągnięcia

W 1928 roku Władysław Oszkinis zakończył swoją edukację w średniej szkole ogrodniczej w Wilnie i rozpoczął pracę jako instruktor kwiaciarstwa. Następnie, w celu podniesienia swoich kwalifikacji, kontynuował naukę w Państwowej Szkole Ogrodniczej w Poznaniu. Po ukończeniu nauki, w 1937 roku, powrócił do Wilna, gdzie z zaangażowaniem nauczał przedmiotów związanych z kwiaciarstwem oraz drzewoznawstwem. Jako aktywny członek Wileńskiego Towarzystwa Ogrodniczego wpływał na rozwój tej dziedziny w regionie.

W trudnym okresie II wojny światowej, w latach 1939–1945, Oszkinis był więziony w obozach w Prenzlau, Neubrandenburgu, Gross-Born oraz Sandbostel. Po wojnie, z determinacją zorganizował Szkołę Rolniczo-Ogrodniczą w Niederlangen, skierowaną do Polaków – byłych więźniów, żołnierzy oraz jeńców. Kierował tą placówką do 15 czerwca 1947 roku.

Dalszy rozwój jego kariery zawodowej układał się w imponujący sposób:

• 1948 – uzyskanie dyplomu inżyniera ogrodnictwa na Wyższej Szkole Gospodarki Wiejskiej w Łodzi,
• 25 maja 1950 – uzyskanie dyplomu magistra na SGGW w Warszawie pod kierunkiem prof. Stanisława Wóycickiego, gdzie badał przebieg rozwoju i kwitnienia róż w uprawie szklarniowej,
• 1949–1952 – asystent w SGGW w Warszawie na Katedrze Roślin Ozdobnych,
• 14 lipca 1952 – uzyskanie tytułu doktora na SGGW w Warszawie za pracę dotyczącą pobierania mineralnych składników pokarmowych przez goździki,
• 1 października 1952 – objęcie stanowiska kierownika Katedry i Zakładu Roślin Ozdobnych w Wyższej Szkole Rolniczej w Poznaniu,
• 1 września 1954 – nadanie mu tytułu zastępcy profesora,
• 1 lutego 1959 – uzyskanie tytułu docenta,
• 1962–1964 – kierowanie Zakładem Roślin Ozdobnych w Instytucie Hodowli i Aklimatyzacji Roślin w Radzikowie,
• 28 maja 1966 – otrzymanie tytułu profesora nadzwyczajnego nauk rolniczych.

Oszkinis był również aktywnym członkiem Komisji ds. Roślin Ozdobnych Rady Naukowo-Technicznej przy Ministerstwie Rolnictwa od 1960 roku oraz członkiem rady programowej miesięcznika Ogrodnictwo od 1967 roku. Jego wkład w rozwój nauk rolniczych i ogrodnictwa pozostaje nieoceniony.

Odznaczenia

W historii wielu zasłużonych osób często pojawiają się istotne odznaczenia, które podkreślają ich osiągnięcia. W przypadku Władysława Oszkinisa, można wyróżnić kilka nagród, które cementują jego wkład w rozwój dziedziny, w której działał.

• złoty Krzyż Zasługi, przyznany w 1956 roku,
• nagroda indywidualna II stopnia Ministerstwa Szkolnictwa, która została mu przyznana w 1964 roku.

Publikacje i dydaktyka

Władysław Oszkinis jest autorem imponującego dorobku naukowego i dydaktycznego, który obejmuje różnorodne publikacje.

W jego twórczości znajdują się łącznie 23 prace kreatywne, zarówno jego własne, jak i współautorstwa z innymi. Do szczególnych osiągnięć należy podręcznik zatytułowany Róże, opublikowany w 1952 roku przy współpracy z Z. Mazurkiewiczem.

Dodatkowo, Oszkinis napisał 37 artykułów w dziedzinie nauki oraz popularnej, które przyczyniły się do rozwoju wiedzy i edukacji w jego zakresie. W ramach komunikacji naukowej, opublikował również 27 komunikatów naukowych oraz cztery inne opracowania.

Należy także zaznaczyć, że osiem prac pozostało nieopublikowanych, co sugeruje, że Oszkinis miał wiele pomysłów, które mogłyby rozwijać jego myśl dydaktyczną. W kontekście jego działalności pedagogicznej, pod jego kierunkiem zostało zrealizowane 101 prac magisterskich oraz jedna praca doktorska.

Upamiętnienie

W 1987 roku na fasadzie Kolegium Zembala, usytuowanego w pięknych Ogrodach w Poznaniu, miała miejsce uroczystość odsłonięcia tablicy pamiątkowej. Ta symboliczna inicjatywa miała na celu uhonorowanie doktora i przypomnienie o jego wkładzie w rozwój społeczności lokalnej.

---

Oceń: Władysław Oszkinis

---