Łazar Szackin

---

Życiorys

Łazar Szackin, urodził się w rodzinie żydowskiej i miał średnie wykształcenie. W maju 1917 roku związał się z SDPRR i stał się jednym z inicjatorów powstania Moskiewskiego Związku Młodzieży Robotniczej „III Międzynarodówka”. Już w 1918 roku brał udział w walkach na Froncie Południowym, co podkreśla jego zaangażowanie w sprawy polityczne i społeczne.

Od 4 października 1918 do 11 października 1922 roku był członkiem Komitetu Centralnego Komsomołu. W latach 1919-1923 należał do Komitetu Wykonawczego Komunistycznej Międzynarodówki Młodzieży, a w latach 1919-1921 pełnił funkcję sekretarza tegoż komitetu. Dodatkowo, od sierpnia 1920 do czerwca 1921, zasiadał w Komitecie Wykonawczym Kominternu, co dowodzi jego kluczowej roli w strukturach komunistycznych w tym okresie.

W okresie między grudniem 1920 a wrześniem 1921 roku był członkiem KC, a od 28 września 1921 do 4 kwietnia 1922 roku przewodniczącym tegoż ciała w Komsomole. W latach 1922-1924 ponownie pełnił obowiązki sekretarza w Komitecie Wykonawczym Komunistycznej Międzynarodówki Młodzieży. Wśród jego osiągnięć należy wymienić także członkostwo w Komitecie Wykonawczym Kominternu od czerwca 1922 do lipca 1928 oraz w Prezydium tego komitetu od grudnia 1922 do października 1923.

W latach 1925-1926 Szackin poszerzał swoją wiedzę w Instytucie Czerwonej Profesury. Później, od 22 marca 1926 do 5 maja 1928 roku, był ponownie członkiem KC Komsomołu, a od grudnia 1926 do lipca 1928 znajdował się raz jeszcze w Prezydium Komitetu Wykonawczego Kominternu, co wskazuje na ciągłe zaufanie do jego kompetencji.

W swoim dorobku ma także role w redakcji gazety „Prawda” oraz kierownictwo w Wydziale Agitacyjno-Propagandowym Niżniewołżańskiego Komitetu Krajowego WKP(b). Do listopada 1930 roku był szefem Niżniewołżańskiego Krajowego Zarządu Rolnictwa, a potem przez dwa lata związany był z Centralnym Związkiem Spółdzielczości Konsumenckiej.

Jego kariera nie trwała jednak długo, ponieważ 10 lutego 1935 roku został aresztowany. Wyrok zapadł 16 marca 1935 roku i skazano go na pięć lat pozbawienia wolności. Po ponownym aresztowaniu w drugiej połowie 1936 roku, 10 stycznia 1937 roku został skazany na śmierć przez Wojskowe Kolegium Sądu Najwyższego ZSRR, oskarżony o działalność w kontrrewolucyjnej organizacji terrorystycznej. Został rozstrzelany.

Jednak po wielu latach, 15 marca 1963 roku, jego pamięć została oczyszczona – pośmiertnie zrehabilitowano Łazara Szackina, co jest przykładem na to, że historia potrafi przywracać sprawiedliwość.

---

Oceń: Łazar Szackin

---