Czesław Bezdziecki

Bezdziecki zyskał edukację w 7-klasowej szkole podstawowej. Po zakończeniu nauki rozpoczął pracę jako robotnik w Zakładach Wyrobów Lnianych. Jego losy zmieniły się 4 grudnia 1939 roku, kiedy to został wywieziony na przymusowe roboty do Niemiec, gdzie do 16 marca 1945 roku pracował w Pillau (Piława) w Prusach Wschodnich. Po wojnie, od maja 1945 do 30 października 1946 roku, służył w Służbie Ochrony Kolei na stacji Cimochy.

W 1947 roku Bezdziecki przybył do Gorzowa, gdzie ożenił się. Jego kariera zawodowa rozwijała się, najpierw jako zaprzysiężony wagowy w Polskich Zakładach Zbożowych, a później jako aparatowy w GZWS „Stilon”. W 1949 roku został członkiem PZPR, a 6 sierpnia 1952 roku dołączył do składu Miejskiej Rady Narodowej, gdzie został wybrany zastępcą przewodniczącego.

31 sierpnia 1954 roku Bezdziecki awansował na przewodniczącego MRN. Po wyborach 5 grudnia 1954 roku ponownie uzyskał zaufanie radnych. Chociaż uznawany był za osobę niekompetentną i o słabym charakterze, jego kadencja zaznaczyła się ożywieniem kulturalnym w mieście. Jednak 22 września 1956 roku, jeszcze przed „Październikiem 1956”, złożył rezygnację z swojego stanowiska.

Po odejściu z magistratu, Bezdziecki objął stanowisko kierownika jednego z Administracji Dzielnicowych Miejskich (ADM). Był pierwszym z powojennych „ojców miasta”, który pozostał w Gorzowie po opuszczeniu urzędniczej kariery oraz jedynym, który spoczął na miejscowym cmentarzu. Jego śmierć nastąpiła 6 lutego 1970 roku w Gorzowie.