UWAGA! Dołącz do nowej grupy Suwałki - Ogłoszenia | Sprzedam | Kupię | Zamienię | Praca

Włodzimierz Kenig


Włodzimierz Kenig, urodzony 1 kwietnia 1883 roku w Suwałkach, a zmarły 4 maja 1929 roku w Pułtusku, był osobą o niezwykle wszechstronnych talentach. Był on nie tylko utalentowanym skrzypkiem, ale również dyrygentem, kompozytorem oraz prawnikiem. W jego życiu znaczącą rolę odgrywał jego ojciec, Józef Kenig, który zapewne wpłynął na rozwój jego pasji artystycznych.

Życiorys

Włodzimierz Kenig to postać o bogatym dorobku artystycznym, który swoje pierwsze kroki stawiał w Instytucie Muzycznym w Warszawie. Tam miał przyjemność uczyć się pod okiem Stanisława Barcewicza, w zakresie skrzypiec, a także u Zygmunta Noskowskiego w przedmiocie teorii muzyki. Oprócz tego, odbywał studia z zakresu prawa na Uniwersytecie Warszawskim.

W kolejnych latach jego kariera muzyczna nabrała tempa, a Kenig przeniósł się do Monachium, gdzie doskonalił swoje umiejętności w dyrygenturze pod okiem Hansa Bussmeyera oraz kompozycji w klasie Friedricha Klosego. Już po uzyskaniu dyplomu, w 1909 roku, Kandydował na stanowisko dyrektora artystycznego Towarzystwa Muzycznego w Krakowie, które udało mu się zdobyć w 1914 roku.

Od 1910 roku artysta występował zarówno w Polsce, jak i za jej granicami, koncentrując się na działalności jako dyrygent i skrzypek-solista. W sezonie koncertowym 1915/1916 pełnił rolę pierwszego dyrygenta w Filharmonii Warszawskiej, a na początku lat 20. XX wieku, w sezonie 1926/1927, dyrygował orkiestrami w Stanach Zjednoczonych.

Twórczość Włodzimierza Keniga obejmuje 3 symfonie, 2 poematy symfoniczne, znane jako Epizod oraz Kazimierz Wielki, a także wiele utworów przeznaczonych na skrzypce i wiolonczelę. W jego dorobku znajdują się również różnorodne pieśni, w tym te do słów znanych poetów, takich jak Kazimierz Przerwa-Tetmajer oraz Lucjan Rydel.

Przypisy

  1. a b c d e MałgorzataM. Perkowska MałgorzataM., Kenig Włodzimierz, [w:] ElżbietaE. Dziębowska (red.), Encyklopedia muzyczna PWM, wyd. I, t. 5 KLŁ część biograficzna, Kraków: PWM, 01.01.1997 r., s. 67–68, ISBN 83-224-3303-4.

Oceń: Włodzimierz Kenig

Średnia ocena:4.73 Liczba ocen:24