Leszek Rylski

---

Życiorys

Leszek Rylski przyszedł na świat zaledwie czternaście dni przed utworzeniem Polskiego Związku Piłki Nożnej. Był synem Janiny Maliszewskiej oraz Zygmunta Rylskiego, oficera. Swoje pierwsze kroki w piłce nożnej stawiał w Jarosławiu, gdzie także udało mu się zaliczyć maturę. W momencie wybuchu II wojny światowej, wstąpił do Związku Walki Zbrojnej, a od stycznia 1940 roku był aktywnym uczestnikiem konspiracji w VI Obwodzie Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej, pełniąc rolę w plutonie łączności 607. Podczas okupacji, łącząc swoje pasje, grał w zespole Błysku Warszawa, a także był jednym z inicjatorów konspiracyjnych meczów o tytuł mistrza miasta. Rylski ukończył tajną szkołę podchorążych, a w czasie powstania warszawskiego walczył w szeregach AK jako sierżant podchorąży, używając pseudonimu San.

Po wojnie, Leszek był zawodnikiem robotniczej reprezentacji Polski oraz grał w Marymoncie Warszawa. Nie tylko pełnił tam funkcje jako sportowiec, ale także jako działacz, wielokrotnie sprawując funkcję prezesa klubu. Został członkiem PZPN, a także prezesował Warszawskiemu OZPN. W 1954 roku podpisał akt założycielski UEFA jako jedna z ośmiu osób. Od czerwca 1956 r. oraz w terminach od 8 do 17 czerwca 1964 r. i od 6 lipca 1966 r. do 7 czerwca 1968 r. był członkiem Komitetu Wykonawczego UEFA, co czyni go pierwszym Polakiem w tym gremium. Ponadto, pełnił rolę łącznika między PZPN a UEFA oraz był częścią komisji organizacyjnych Pucharu Mistrzów oraz mistrzostw Europy.

Rylski, będąc drugim po Januszu Mallowe obywatelem Polski w międzynarodowych strukturach piłkarskich, w latach 1959-1972 sprawował funkcję sekretarza generalnego PZPN. W tym okresie zainicjował działania mające na celu uporządkowanie archiwum związanych z piłką nożną, gromadząc dokumenty, protokoły oraz sprawozdania. Niestety, przez jednego z jego następców wiele cennych materiałów zostało zniszczonych. Leszek przez wiele lat współpracował z Edmundem Zientarą przy katalogowaniu i archiwizowaniu dokumentów.

W dniu 7 listopada 2001 roku, na mocy decyzji prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego, otrzymał Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski za swoje wybitne zasługi dla rozwoju piłki nożnej oraz działalność społeczną. W 2009 roku, został odznaczony Rubinowym Orderem Zasługi UEFA, wyróżnieniem, które poza nim, otrzymał jedynie pośmiertnie Kazimierz Górski. Leszek był aktywnym członkiem Klubu Seniora PZPN, angażował się w organizację mistrzostw Europy w 2012 roku i uzyskał tytuł Honorowego Przyjaciela UEFA EURO 2012. Jeszcze na początku 2012 roku kierował jedną z komisji związkowych. Swoje życie spędzał na Grochowie. W grudniu 2014 roku, prezydent PZPN, Zbigniew Bońek, wręczył mu pamiątkową koszulkę reprezentacji Polski z jego nazwiskiem i numerem 95, a to był także jego ostatni publiczny występ w związku. Leszek Rylski zmarł 1 kwietnia 2015 roku, w wieku 95 lat, a jego ciało spoczęło na cmentarzu Bródnowskim (kwatera 36H-2-19).

To ogromna strata dla polskiej piłki. Pożegnaliśmy wielką postać. Najwybitniejszego działacza. W światowych strukturach piłkarskich znali i szanowali go wszyscy. Tak, jak mamy legendarnych piłkarzy, wśród działaczy, Leszek Rylski jest dziesięć długości przed wszystkimi. Był człowiekiem czarującym, bardzo oczytanym, niesamowicie obytym. Do ostatnich chwil bardzo długiego życia był aktywny. Leszek Rylski przeżył piękne życie, które oddał piłce. Mówi się, że nie ma ludzi niezastąpionych, ale pan Leszek na pewno taką osobą jest.

Michał Listkiewicz

---

Oceń: Leszek Rylski

---