Włodzimierz Feliks Dobrowolski, urodzony 14 stycznia 1872 roku w Suwałkach, był wybitnym polskim inżynierem elektrotechniki. Jego życie, które zakończyło się 1 marca 1937 roku w Warszawie, zapisało się w historii II Rzeczypospolitej, gdzie pełnił rolę urzędnika ministerialnego.
Dobrowolski był nie tylko praktykiem, ale również teoretykiem w dziedzinie elektrotechniki, co czyniło go istotną postacią w rozwijającej się Polsce międzywojennej.
Życiorys
Włodzimierz Dobrowolski przyszedł na świat 14 stycznia 1872 roku w Suwałkach. Po okresie, w którym Polska odzyskała swoją niepodległość, rozpoczął pracę jako urzędnik państwowy. W latach swojego pełnienia ówczesnych obowiązków, objął stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Przemysłu i Handlu.
W lipcu 1922 roku, Dobrowolski został zaproponowany jako kandydat na ministra poczt i telegrafów przez Wojciecha Korfantego, który miał zostać premierem. Niestety, rząd Korfantego nigdy nie powstał, a w jego miejsce uformowany został rząd Juliana Nowaka. Dwa lata później, w 1923 roku, prezydent RP Stanisław Wojciechowski powołał Dobrowolskiego na pełnomocnika w negocjacjach dotyczących Konwencji Pocztowo-Telegraficznej pomiędzy Polską a Rzeczpospolitą Rosyjską oraz Ukraińską i Białoruską Socjalistyczną Republiką Rad.
Potrafił z zaangażowaniem pełnić funkcję podsekretarza stanu w Ministerstwie Poczt i Telegrafów, co stanowiło ważny krok w jego karierze publicznej. W 1936 roku był przewodniczącym Stowarzyszenia Techników Polskich, co podkreśla jego znaczenie w środowisku technicznym tamtych czasów.
Włodzimierz Dobrowolski był mężem Marii z Żelechowskich, która odeszła w 1934 roku. Para doczekała się dwóch córek: Zofii (1899–1993), która uzyskała tytuł doktora medycyny, oraz Anieli (1901–1954), polonistki.
Życie Włodzimierza Dobrowolskiego zakończyło się 1 marca 1937 roku w Warszawie. Został pochowany 4 marca tego samego roku na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, w kwaterze Pod Murem Tatarskiej V-1-75.
Ordery i odznaczenia
Włodzimierz Dobrowolski, wybitna postać swych czasów, zdobył liczne odznaczenia, które potwierdzają jego zasługi i wpływ na życie społeczne w Polsce.
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, przyznany 10 listopada 1928 roku,
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, otrzymany 2 maja 1923 roku.
Przypisy
- Nekrolog. „Kurjer Warszawski”. Nr 61 (wydanie wieczorne), s. 8, 02.03.1937 r. [dostęp 10.06.2022 r.]
- Ś. p. Wł. Dobrowolski. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 49 z 03.03.1937 r.
- Rząd Korfantego. „Głos Rolnika”, s. 6, Nr 30 (64) z 23.07.1922 r.
- KONWENCJA POCZTOWO-TELEGRAFICZNA MIĘDZY POLSKĄ A ROSJĄ, PODPISANA W MOSKWIE DN. 24.05.1923 r.. pdfy.polbi.pl. [dostęp 27.09.2015 r.]
- KONWENCJA POCZTOWO-TELEGRAFICZNA MIĘDZY POLSKĄ A ROSJĄ, PODPISANA W MOSKWIE DN. 24.05.1923 r.. prawo.pl. [dostęp 27.09.2015 r.]
- a b M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 629 „za zasługi, położone przy zawarciu Konwencji pocztowo-telegraficznej ze Związkiem Socjalistycznych Republik Rad w r. 1923”.
- Włodzimierz Feliks Dobrowolski M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego [dostęp 10.06.2022 r.]
- Cmentarz Stare Powązki: SKARGA DOBROWOLSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 15.11.2015 r.]
- Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 17.
Pozostali ludzie w kategorii "Inne":
Załmen Gradowski | Awraham Stern | Stanisław Kolendo | Samuel RosenthalOceń: Włodzimierz Dobrowolski (1872–1937)