Sonia Lewin

---

Życiorys

Sonia Lewin urodziła się w 1910 roku, w Suwałkach, w rodzinie kupieckiej pochodzenia żydowskiego. Wraz z rodzicami przeniosła się do Wilna, gdzie odbyła naukę w Gimnazjum Humanistycznym Stowarzyszenia Rozpowszechniania Wiedzy.

W obrębie swoich pierwszych sportowych doświadczeń, w 1925 roku, dołączyła do wileńskiego klubu żydowskiego ŻTGS Makkabi. Tam zaczęła uprawiać gimnastykę, lekkoatletykę oraz różnorodne gry sportowe. Jej debiut w lekkoatletyce miał miejsce w 1927 roku, podczas mistrzostw Wilna, gdzie wystartowała w rzucie oszczepem oraz pchnięciu kulą. W 1930 roku, mając zaledwie 16 lat, osiągnęła wynik przekraczający 9 metrów w pchnięciu kulą.

W ciągu swojej kariery, Lewin dwukrotnie ustanawiała rekordy Polski w pchnięciu kulą – 11.07 metra w 1929 roku oraz 11.46 metra w 1930 roku, co doprowadziło ją do tytułu mistrzyni kraju w tej konkurencji. W ciągu swojej kariery sportowej, dwukrotnie miała zaszczyt reprezentować Polskę w meczach międzypaństwowych.

W 1935 roku Sonia zdecydowała się na stałe osiedlić w Palestynie, gdzie do 1936 roku reprezentowała klub Hapoel Tel Awiw. Wzięła również udział w Finałach Światowych Igrzysk Kobiet w Pradze, zajmując czwarte miejsce z wynikiem 11.41 metra. Dodatkowo, zdobyła tytuł wicemistrza podczas Międzynarodowych Igrzysk Żydowskich w Tel Awiwie-Jafie w 1935 roku.

W 1937 roku, Sonia Lewin ustanowiła swój rekord życiowy w pchnięciu kulą, osiągając rezultat 12.21 metra, który pozostał niepobity przez następne 22 lata w Izraelu. Kontynuowała swoją sportową karierę aż do końca lat czterdziestych, osiągając swój ostatni medal w 1948 roku, który był medalem srebrnym.

W rodzinie Lewin talent sportowy był kontynuowany – jej syn Szymon, jako utalentowany koszykarz, zyskał miano olimpijczyka, a później został również trenerem. Wnuk, Amir, reprezentował pasje sportowe rodziny jako piłkarz.

---

Oceń: Sonia Lewin

---