Konstanty Sulkiewicz to postać, która odgrywała istotną rolę w historii Polski. Urodził się 10 września 1888 roku w Suwałkach, co stanowiło miejsce jego dzieciństwa i młodości.
Jako wykształcony prawnik, Sulkiewicz zyskał uznanie w dziedzinie prawa, co podkreśla jego zawodowe osiągnięcia. W czasie swojej kariery był także podporucznikiem rezerwy kawalerii Wojska Polskiego, co świadczy o jego zaangażowaniu w sprawy wojskowe oraz patriotyzm.
Niestety jego życie zostało przerwane w tragicznych okolicznościach; zginął w 1940 roku na terenie ZSRR, gdzie stał się jedną z wielu ofiar zbrodni katyńskiej. Ta część historii, niestety, przypomina nam o brutalnych realiach wojny oraz o ludziach, którzy cierpieli z jej powodu.
Życiorys
Konstanty Sulkiewicz przyszedł na świat 10 września 1888 roku w Suwałkach, w rodzinie tatarskiej, której korzenie sięgały ziemi oszmiańskiej w guberni wileńskiej. W jego żyłach płynęła szlachetna krew, a jego pradziadkiem był płk Mustafa Achmatowicz, oficer 4 Pułku Litewskiej Przedniej Straży. To na jego cześć nazwano Pułk Jazdy Tatarskiej, który stanowił część kawalerii II Rzeczypospolitej. Rodzicami Konstantego byli Maciej Achmatowicz, poeta i major 5 pułku ułańskiego, oraz Helena, pochodząca z rodu Tuhan-Mirza Baranowskich. W rodzinie Sulkiewiczów wychowywało się także jego rodzeństwo: Aleksander, Stefan, Bohdan, Leon, Maria, Ewa i Elżbieta.
Po ukończeniu studiów prawniczych, jego kariera nabrała tempa. W wyniku wydarzeń związanych z I wojną światową, w roku 1918, Konstanty objął stanowisko wicedyrektora kancelarii ministerstwa spraw zagranicznych w Azerbejdżanie. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, wstąpił do Wojska Polskiego, gdzie odznaczał się jako podporucznik rezerwy kawalerii z datą starszeństwa 1 czerwca 1919. W latach 1923-1924 jako oficer rezerwowy był przydzielony do 23 pułku ułanów stacjonującego w Wilnie, zaś w 1934 roku był przydzielony do Oficerskiej Kadry Okręgowej nr III, gdzie pracował jako oficer reklamowany na okres 12 miesięcy, pozostając w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Wilno Miasto.
W czasach II Rzeczypospolitej, Konstanty pełnił funkcję prawnika w Warszawie, a także wiceprokuratora Sądu Okręgowego w Wilnie. Niestety, po wybuchu II wojny światowej oraz agresji ZSRR na Polskę w dniu 17 września 1939, został aresztowany przez sowietów. W 1940 roku, tragicznie zakończył swe życie, stając się jednym z wielu, którzy stracili je w wyniku zbrodni katyńskiej, dokonanej przez funkcjonariuszy NKWD na terenach ukraińskich. Po latach, w 2012 roku, jego doczesne szczątki znalazły miejsce na Polskim Cmentarzu Wojennym w Kijowie-Bykowni.
Przypisy
- Konstanty Hoźman-Mirza-Sulkiewicz. wbh.wp.mil.pl. [dostęp 25.12.2020 r.]
- Sławomir Hordejuk. Tatarski poeta. „Przegląd Tatarski”. Nr 3, s. 15-16, 2011.
- Sławomir Hordejuk. Tatarski poeta. „Przegląd Tatarski”. Nr 3, s. 16, 2011.
- Selim Chazbijewicz: Tatarzy polscy w ruchu prometejskim. nowyprometeusz.pl/. [dostęp 18.11.2015 r.]
- a b c Ryszard Czarnecki: Czwarty Katyń. naszeblogi.pl, 12.10.2015 r. [dostęp 18.11.2015 r.]
- Konstanty Sulkiewicz. Katedra polowa Wojska Polskiego. [dostęp 18.11.2015 r.]
- M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 297 „za zasługi na polu administracji sądownictwa i wymiaru sprawiedliwości”.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934, s. 122, 881.
- Rocznik Oficerski 1923, s. 707.
- Rocznik Oficerski 1924, s. 629.
- Rocznik Oficerski 1923, s. 646.
- Rocznik Oficerski 1924, s. 578.
Pozostali ludzie w kategorii "Prawo i sprawiedliwość":
Marian Muszkat | Wiktor Jaśkiewicz | Grzegorz WałejkoOceń: Konstanty Sulkiewicz